Na mijn laatste blog in januari over het politieke klimaat binnen onze gemeente, merk ik dat ik het steeds lastiger vind om mijn mening en ervaringen over dit onderwerp op papier te zetten.
Toch blijf ik mezelf daarin wel trouw, want ik heb me nu eenmaal voorgenomen om openheid te creëren over wat een rol als gemeenteraadslid in kan houden en de dingen waar je vooraf niet bij stil staat aan iedereen die daarin geïnteresseerd is te vertellen.
Gelukkig blijf je leren en ook dit jaar heeft me tot nu toe veel nieuwe inzichten gegeven. Vooral nog meer over de verschillen tussen oppositie en coalitie…
En dat je als coalitie dus echt meer weet over zaken die spelen dan dat je wordt geïnformeerd als oppositie- partij.
Ik heb het daar ook regelmatig met andere mensen binnen de politiek over ( medefractieleden maar ook medegemeenteraadsleden) Ik blijf me namelijk afvragen hoe het was gegaan als wij vanuit GemeenteBelangen wel gewoon in de coalitie waren gekomen. Had ik dan net zoveel geleerd? Of had ik het gevoel gehad om meer invloed te kunnen uitoefenen aan de gemeentelijke politiek?
We zullen het niet weten.. wel blijven het dingen waarvan ik dit niet had verwacht voordat ik in de gemeenteraad kwam. Daarom is het extra goed om af en toe pas op de plaats te maken en even te lachen als ik het wat zwaarder heb en me op zo’n moment bedenk dat iemand onderstaande kaart niet voor niets heeft gemaakt
Dit jaar stonden veel belangrijke onderwerpen op de agenda maar vooral de bouw van het nieuwe dorpshuis in Loon op Zand en het openblijven van de crisisnoodopvang zorgden voor verhitte discussies.
Met daarnaast het onverwachte vertrek van Hanne, die in mijn ogen bij beide onderwerpen die ik hierboven heb genoemd haar persoonlijke stempel heeft achtergelaten (haar rol als voorzitter van de raad had ik meer kunnen waarderen en meer nodig op dat moment…) werd de politieke chaos in mijn hoofd compleet.
Het merendeel van de raad heeft besloten de noodopvang open te houden en om met de plannen in te stemmen die voor het dorpshuis voorlagen, ook al was (en is nog steeds) niets duidelijk over tarieven voor verenigingen die van dat dorpshuis gebruik gaan maken én is ook geen einddatum gegeven voor de noodopvang. Maar goed, het grootste gedeelte van de raad stemde dus voor….dat heet democratie.. en daar kun je het mee eens zijn of niet, maar er is eerlijk over gestemd.
Waar ik vooral blij mee ben is dat wij bij belangrijke onderwerpen als fractie van GemeenteBelangen opgekomen zijn voor het spreekrecht van alle burgers en daarvoor een oproep deden.
Ik vertel het hier nog maar een keer, want jammer genoeg zijn er mederaadsleden die ons als politieke partij kwalijk nemen dat wij inwoners oproepen om te participeren: het spreekrecht is er voor iedereen, dus voor-en tegenstanders en het is niet zo dat wij oproepen om alleen maar negatieve reacties te krijgen.
En nogmaals een herhaling vanuit mijn kant: we zijn gekozen door de inwoners van onze gemeente en moeten handelen in hun belang en daarom is het belangrijk om informatie te verschaffen…dat kan door gebruik te maken van je spreekrecht En daar moet je mensen dus wel van op de hoogte stellen.
En dat betekent dat daardoor ook Jan Feenstra, een man waar ik heel veel respect voor heb en die ik ken vanuit zijn passie voor vrijwilligerswerk, de kans kreeg om zijn verhaal te doen in de speciale ingelaste opiniërende ronde over de crisisnoodopvang aan de Dodenauweg. Zijn eigen verhaal waarin hij kon vertellen waarom hij wel wilde dat de crisisnoodopvang openblijft. En vanuit zijn verhaal en dat van alle vrijwilligers die daar helpen had hij gelijk. Als ik vrijwilliger was geweest had ik meegedaan en ook een woordje eraan gewaagd.
Maar nu zat ik er vanuit een andere positie, een waar we als fractie van GemeenteBelangen bij ons standpunt bleven en tegenstemden vanwege hele andere belangrijke punten..niet altijd makkelijk om je rol te bepalen maar ik blijf het belangrijkste vinden dat we daar als fractie wel allemaal hetzelfde over denken en dat we ook met elkaar en naar elkaar kunnen uitspreken hoe lastig het is omdat de mensen die opvang nodig hebben er niets aan kunnen doen.
Daarom heb ik gevraagd aan Jan of ik iets kan betekenen als vrijwilliger bij de crisisnoodopvang. Ik vind namelijk dat deze groep mensen heeft laten zien dat ze het waarderen dat we ze helpen en daar moet ook iets tegenover staan. Heb het ook met eigen ogen gezien toen we op bezoek waren met de kinderraad met het afsluiten van de kinderraadsperiode in juni. Mensen die samen koken, lachen, onderwijs krijgen én op hun manier proberen zorgen om te zetten naar een plek binnen onze gemeenschap.
Gelukkig gebeurden er ook dingen waar ik energie van krijg. In april ging ik samen met Rob (CDA) naar een bijeenkomst in Nijmegen van de vereniging van raadsleden om meer informatie te krijgen over de omgevingsvisie. Ook Janneke en Pablo waren daar aanwezig vanuit onze griffie en dat zijn toch wel de momenten waar je duidelijk voelt hoe belangrijk het is dat we een sterke griffie achter ons hebben staan. Ik ben dan ook erg dankbaar voor de griffie-medewerkers die altijd klaar staan voor het beantwoorden van vragen en ondersteuning bij onderwerpen waar ik nog niet altijd iets van afweet.
Na het indienen van een motie inclusie tijdens de begrotingsvergadering van vorig jaar november was ik op zoek naar een manier om bij mijn mederaadsleden en het college het belang van inclusie en toegankelijkheid nogmaals onder de aandacht te brengen. Het idee van het brengen van extra informatie en een ervaringsronde rondom inclusie en toegankelijkheid zat wel in mijn hoofd, maar ik had geen idee hoe ik dat aan kan pakken. De griffie heeft me vervolgens geholpen hoe ik dat het beste kon doen, met als resultaat dat dit belangrijke onderwerp op de agenda van de beeldvormende ronde op 10 oktober is meegenomen.
In Nijmegen kreeg ik ook een bevestiging van wat ik altijd al roep, omgevingsvisie is een totaalplaatje, niet alleen fysiek domein waar het gaat over bouwen en stenen en de inrichting. Het gaat ook over hoe je dat samendoet en samenleeft in een woonomgeving.
Dat heeft dus ook met zaken te maken als samenwerken en elkaar helpen waar dat nodig is. Een mooi voorbeeld is samenspelen. De komende periode worden ook weer nieuwe speeltuinen gebouwd in onze gemeente. Het is belangrijk dat kinderen naar buiten gaan, bewegen en vriendjes elkaar buiten ontmoeten.
Vanuit mijn werk in Tilburg heb ik veel geleerd over toegankelijke speeltuinen…een toegankelijke speeltuin hoeft niet altijd te betekenen dat toestellen zijn aangepast (het liefst natuurlijk wel), maar toegankelijkheid kan ook betekenen dat een kindje in een rolstoel samen met zijn vriendinnetje uit de buurt bij een toestel kan komen en daardoor de interactie voelt. Zodat het echt samen spelen wordt ipv een situatie waarbij iemand zich buitengesloten kan voelen.
Daarom is het belangrijk om ook vooraf al voorlichting te geven op scholen over het belang van samen dingen doen.
Ik was te enthousiast aan de slag gegaan en had al gesprekken gevoerd met enthousiaste ambtenaren binnen onze gemeente.
Maar dan vergeet ik weer dat ik daar als gemeenteraadslid mee op moet letten en dus is de griffie met mij aan het kijken hoe ik toch het belang van toegankelijk spelen aan de kaak kan stellen en onze ambtelijke organisatie daar op een positieve manier bij kan betrekken. Daarover dus later meer!
Deze blog is ook een goed moment om ook complimenten naar de ambtelijke organisatie te geven over over participatietrajecten die wel worden ingezet
Leuk om hierbij te noemen zijn
– het mobiliteitscafe, waarbij inwoners werden uitgenodigd om mee te praten over de mobiliteitsvisie die eraan komt. Zaken als eenrichtingsverkeer, busverbindingen werden besproken. Ben overigens wel benieuwd naar de voortgang, misschien tijd om daar een vragen over te gaan stellen
– Er zijn plannen voor een nieuwe speeltuin bij de Hoge Vaert. Buurtbewoners kregen de mogelijkheid om vooraf aan te geven wat ze terug wilden zien in een speeltuin en daarna kregen ze de kans om tijdens een infomiddag en ter inzage een keuze te maken welk ontwerp hun voorkeur had.
Inmiddels is ook gebleken dat niet alle inwoners rondom de Hoge Vaert een speeltuin willen…dat kan natuurlijk ook nog gebeuren.
Ik ben benieuwd naar de uitkomst en ben vooral erg enthousiast dat ongeacht waar de speeltuin komt, de ambtenaren die hierover gaan het belang van inclusie en toegankelijkheid goed aan de leveranciers over hebben gedragen en dat daar echt een goede ontwikkeling in plaatsvindt
Een manier van denken waardoor het belang van deelname aan de maatschappij door iedereen onder de huid kan kruipen..precies waarvan ik hoop dat dat een van mijn bijdragen kan zijn door mijn gemeenteraadswerk…
Goed idee om met deze positieve manier van denken mijn blog af te sluiten.
Vragen over het werk als gemeenteraadslid? Of over toegankelijkheid en inclusie?
Je kunt me bereiken via gerdy@ggab.nl en info@gerdyzijlmans.nl